Zwiedzanie

Naprzeciw hotelu Jantia, przy ulicy Stefana Stambołowa, widoczne są schody, prowadzące na kolorową, pełną malowniczych uliczek dzielnicę Waroszę. Idąc w górę, skręcając w lewo, a następnie schodząc w dół kamienną ulicą Rakowskiego – tutaj bułgarscy rzemieślnicy mają swoje sklepiki – przy numerze 17 znajdziemy zespół budynków Chadżi Nikoły (1858 r.), najbardziej znane budowle w stylu bułgarskiego odrodzenia narodowego. Wzdłuż ulicy, poniżej Rakowskiego, stoją olbrzymie domy, a sama ulica kończy się cerkwią.

Teraz należy powrócić do hotelu Jantra i udać się na wschód, idąc na prawo ul. Iwana Wazowa aż do Muzeum Bułgarskiego Odrodzenia Narodowego (nieczynne we wtorki i w okresie od listopada do marca). Muzeum znajduje się w gmachu dawnego ratusza tureckiego (1872 r.), to duży, niebieski budynek widoczny naprzeciw. Warto przyjrzeć się kamiennemu budynkowi z sześcioma łukami, stojącemu za muzeum. W podziemiu, w dół po schodach, pomiędzy obu budynkami, mieści się Muzeum Archeologiczne (nieczynne w poniedziałki).
Idąc ulicą na lewo, dochodzi się do wejścia do twierdzy na wzgórzu Carewec (czynne codziennie 8.00-19.00, 2500 lewów), splądrowanej i spalonej przez Turków w 1393 r. Z odbudowanej tu patriarchalnej cerkwi Wniebowstąpienia św. Bogurodzicy na szczycie wzgórza rozciągają się ciekawe widoki na okolicę. Tuż poniżej, na północ, obejrzeć można fundamenty rozciągającego się na trzech tarasach pałacu carskiego. Z pałacu tego rządziło cesarstwem 22 sukcesyjnych władców. Dalej na północ jest urwisko, wznoszące się dokładnie nad dużą fabryką. Dawniej była to Skała Straceń; strącano z niej w nurty Jantry zdrajców. Na południowym krańcu twierdzy znajduje się wieża Baldwina (odbudowana w 1932 r.). Po pokonaniu w 1205 r. Cesarstwa Łacińskiego, skleconego na gruzach Bizancjum, uwięziono w niej cesarza Baldwina I Flandryjskiego. Wcześniej obcięto mu ręce i nogi.

Od wejścia na wzgórze Carewec stromym stokiem idzie się do cerkwi Czterdziestu Świętych Męczenników, położonej nad fantrą, u podnóża wzniesienia. Cerkiew zbudował car Iwan Asen II, by upamiętnić swoje zwycięstwo nad władcą Epiru, Teodorem Komnenem, pod Kłokotnicą w 1230 r., jak głosi inskrypcja na kolumnie Asena wewnątrz. Są tam jeszcze dwie kolumny, przeniesione z Presławia i Pliski. Na jednej napis głosi zwycięstwa chana Omurtaga, na drugiej chwałę chana Kruma. Pierwotnie cerkiew Czterdziestu Świętych Męczenników pełniła rolę mauzoleum carskiego. Przez Turków została przekształcona na meczet. Są w niej ciekawe malowidła ścienne.

Należy teraz skręcić na prawo (nie przechodzić przez rzekę), aby dojść do dwóch budowli. Pierwsza to XII-wieczna cerkiew śś. Piotra i Pawła, z zachowanymi freskami. Cofając się i przechodząc drewniany most, a następnie wędrując w górę, dochodzi się do cerkwi ogrodzonej kamiennym murem. To cerkiew św. Dymitra Sołuńskiego, najstarsza cerkiew miasta. Podczas uroczystości poświęcania tej cerkwi, w 1185 r., bracia Asen i Piotr ogłosili powstanie przeciwko niewoli bizantyjskiej. Później w cerkwi odbywały się uroczystości koronacyjne. Z tego miejsca autobusem #7 lub #11 można wrócić do centrum miasta.

Aby dojść do Świętej Góry, wyruszyć należy spod Interhotelu Weliko Tyrnowo. Przechodząc przez most, za hotelem dochodzi się do parku Braci Asenów, w którym jest galeria sztuki i olbrzymi pomnik upamiętniający restaurację Carstwa Bułgarskiego przez Asena I w 1185 r. Stąd rozciąga się wspaniały widok na rzędy rustykalnych zabudowań miasta, niemal wiszących nad wąwozem Jantry.

Przechodząc w kierunku południowo-wschodnim, do parku Święta Góra i wspinając się po schodach ku znajdującej się u szczytu restauracji (nieczynna), dochodzi się do miejsca, z którego widać wspaniale miasto i jego okolice. W nie istniejącym już klasztorze na Świętej Górze działali w przeszłości założyciele tyrnowskiej szkoły piśmiennictwa i malarstwa. Do miasta można powrócić tą samą drogą lub przejść w stronę uniwersytetu, skąd odjeżdżają autobusy.