DRAGALEWCI – Osiedle Dragalewci leży w odległości około 12 km na południe od centrum Sofii. Natomiast 4 km na południe od osiedla wznosi się Monastyr Dragalewski z XIV w. Za Dragalewci stara droga prowadzi prosto do tego klasztoru (pod wezwaniem Sweta Bogarodica Witoszka). Zachowały się freski z XIV i XVII w. W czasach niewoli tureckiej monastyr był ostoją kultury bułgarskiej. W nadaniu (Witoszka Gramota) klasztorowi ziem wraz Serdiką przez cara Iwana Sziszmana wymieniono po raz pierwszy nazwę Sofia. W latach 1871-1873 mnisi dawali schronienie bojownikowi o wolność Bułgarii, Wasiłowi Lewskiemu, ściganemu przez władze tureckie.
Niedaleko klasztoru znajduje się dolna stacja wyciągu krzesełkowego, kierującego się ku ogromnemu kompleksowi sportowo-wypoczynkowemu Aleko (schronisko, hotele), w północno-wschodniej części pasma Witoszy, leżącemu na wysokości 1810 m, u stóp wierzchołka Matyk Rezen (2191 m). Stąd jeżdżą wyciągi narciarskie, m.in. na sam szczyt tej góry. Również ze schroniska Aleko prowadzi ścieżka na najwyższy szczyt masywu Witoszy Czerny Wrych (2290 m). Na górze oczekuje na turystów chyża i obserwatorium astronomiczne. W Dragalewci jest wyciąg krzesełkowy wiodący do miejscowości Złatni Mostowe.

OWCZA KUPEŁ – Z sofijskiej dzielnicy Owcza Kupeł można dojechać autobusem do dzielnicy Bojana, skąd wyrusza inny do Kopito, oraz tym samym autobusem (z Owcza Kupeł) do Złatni Mostowe i Kniażewa. Owcza Kupeł jest uzdrowiskiem balneologicznym. Źródlane wody o temperaturze 32°C leczą nadciśnienie, choroby serca, żołądka i schorzenia układu nerwowego.

BOJANA – Dzielnica Bojana leży 8 leni na południe od centrum Sofii. Zbudowanaj w X i XI w., rozbudowana w 1259 r., a następnie w XIX w., niepowtarzalna cerkiew Bojańska pod wezwaniem św. Pantełejmona, jako unikalny zabytek bułgarskiej architektury średniowiecznej należy do światowego dziedzictwa kultury UNESCO. W 1259 r. sewastokrator Kałojan zbudował cerkiew o dwóch kondygnacjach – cerkiew pałacową i kryptę grobową przeznaczoną dla siebie i małżonki Desisławy – łącząc ją z budowlą wcześniejszą, z XI w. W krypcie widnieją portrety Kałojana i Desisławy (malowane z żywych modeli) oraz cara Konstantyna Asena i jego żony Iryny. Gotycki gest prawej ręki Desisławy, ubranej w modną suknię w stylu cesarstwa łacińskiego (wówczas Konstantynopolem władali francuscy baronowie, a samo Cesarstwo Łacińskie miało trwać jeszcze dwa lata), świadczy o przeniknięciu do malarstwa bułgarskiego także wpływów Zachodu. Dodajmy, że są to pierwsze znane podobizny władców Bułgarii.
Na sklepieniu artysta przedstawił na 16 obrazach sceny z legendy o św. Mikołaju Cudotwórcy. Razem scen fresków w cerkwi Bojańskiej jest 189, a postaci 240.
Pokrewieństwo z malarstwem konstantynopolitańskim (bizantyjskim) widać w przedstawieniach postaci Chrystusa, świętej ikony odtworzonej z bramy Brązowej (Chalke) pałacu cesarskiego.
Do Ostatniej wieczerzy artysta wprowadził elementy realistyczne: apostołowie noszą XIII-wieczne ubiory, jest chleb bułgarski, cebula i rzepa, a nawet serweta z charakterystycznymi dla okolic Sofii czarnymi i białymi pasami. Freski i portrety nawiązują do malarskiej szkoły tyr-nowskiej. Może nie mający sobie równych wśród średniowiecznych malarzy na całych Bałkanach nieznany bojański artysta był Bułgarem i stamtąd przybył.

ZŁATNI MOSTOWE – Leżą w odległości 20 km na południe od centrum Sofii. Szosa z Bojany do Złatni Mostowe wije się malowniczymi serpentynami. Z tarasu widokowego, po drodze, odsłania się wspaniała panorama gór. W samej miejscowości znajduje się słynny Kamienny Potok. To rzeczka, przytłoczona ogromnymi blokami skalnymi. Niegdyś była potężną górską rzeką i porywała te głazy, a teraz ledwo szemrze, zaś znieruchomiałe kolosy wyglądają, jakby wciąż pędziły, ją samą zostawiając za sobą.

KOPITO – W Kopito są restauracje, hotele i wiele tarasów widokowych na Kotlinę Sofijską i stolicę. Jest też górna stacja kolejki linowej Kniażewo-Kopito oraz ciekawe piesze szlaki górskie.

KNIAŻEWO – Jest południowo-zachodnią dzielnicą Sofii. Uzdrowisko balneologiczne leży wśród lasów na stoku masywu Witoszy w odległości 8 km od centrum stolicy. Woda mineralna z tryskających tu źródeł ma temperaturę od 23 do 37°C. Leczy m.in. nadciśnienie i schorzenia układu nerwowego.

LULIN – Góry Lulin, wysokości 1200 m, leżą na zachód od Sofii, odcięte od masywu Witoszy Przełęczą Władajską. Najwyższy szczyt to Dupewica (1256 m). Na polanach wśród łagodnych lesistych stoków mieszkańcy Sofii budują dacze. Są tu również hotele, schroniska i restauracje. Zimą jest to raj dla narciarzy bez szczególnych ambicji wyczynowych.
U podnóża gór leży Górna Bania, uzdrowisko słynące ze znakomitej wody mineralnej, używanej i do picia, i do kąpieli. Z Górnej Bani w kierunku południowo-zachodnim prowadzi szlak w górę, do Monastyru Sweti Krał, położonego w pięknym starym lesie bukowym.

BANKIA – Słynne uzdrowisko Bankia (w odległości 17 km na zachód od stolicy) leży w kotlinie u stóp masywu Lulin, w starym lesie bukowym. Rzymianie budowali tu termy. Woda ze źródeł o własnościach leczniczych (choroby krążenia, układu pokarmowego, nerwowego, reumatyzm i.in.) ma temperaturę 35°C. Są tu sanatoria, domy wczasowe, hotele, restauracje, baseny z wodą mineralną, boiska sportowe. Turyści znajdą nekropoli i ruiny twierdzy.

ŁOZENSKA PŁANINA – Mieszkańcy stolicy chętnie jeżdżą także na odpoczynek do lesistej Łożenskiej Płaniny (na południowy wschód od Sofii), będącej częścią pasma Sredna Góra. W tych górach rozrzucone są monastyry: Łożenski, Germenski, Dołnopaserenski i Gabrowski.