W Baczkowie widać typowe dla architektury Rodopów kamienne domy z wysokim parterem, dla bezpieczeństwa wobec napadu Turków. Pozostały ruiny Petry, bizantyjskiej twierdzy. Mnóstwo ludzi pielgrzymuje, zwłaszcza 15 sierpnia, do Monastyru Baczkowskiego. Znajduje się na południe od Płowdiwu (30 km), obok szosy wzdłuż rzeki Czepełrskiej. Monastyr ufundowali w 1083 r. dwaj Gruzini, bracia Grigori i Abasia Bukuriani, z pomocą dworu bizantyjskiego. Budowla była pomyślana jako twierdza obronna na szlaku przez Rodopy. Po Monastyrze Riłskim to największy klasztor w Bułgarii. Splądrowany przez Turków w XV w., 200 lat później monastyr przeszedł istotną przebudowę. Ocalała tylko cerkiew cmentarna z czasów Bukurianich, znajdująca się trzy kilometry od zabudowań klasztornych. W 1100 r. artysta gruziński znany jako Johannes ozdobił ją freskami w stylu bizantyjskim (częściowo zachowały się do teraz).
Na otoczonym wysokimi krużgankami dziedzińcu stoją dwie cerkwie: mniejsza cerkiew św. Archaniołów (XIV w.), w 1841 r. ozdobiona malowidłami Zachariego Zografa, oraz większa – św. Bogurodzicy (1604 r.). Na srebrnej ramie ikony z XIV w. widnieją napisy gruzińskie. W północnej stronie dziedzińca znajduje się małe muzeum, a w rogu od strony południowej dawny refektarz (1606 r.), ze wspaniałymi malowidłami sufitowymi, powstałymi w latach 1623-1643, przedstawiającymi genealogię Jezusa.
Przez bramę obok refektarza wchodzi się do małej cerkwi św. Mikołaja, gdzie na portyku Zachari Zograf w 1840 r. namalował Sąd Ostateczny. Spójrzmy na owych potępieńców Turków po prawej stronie i autoportret Zografa (bez brody) po lewej stronie, w rogu u góry.
Tuż poniżej klasztoru znajdują się restauracja, kemping z domkami do wynajęcia. Z Płowdiwu do Baczkowa można dojechać autobusem odjeżdżającym sprzed dworca autobusowego do Asenowgradu (19 km), a Asenowgradzie przesiąść się na autobus do Baczkowa. Bezpośrednie autobusy do Baczkowa odjeżdżają z dworca Płowdiw-Rodopy.

W Asenowgradzie na lewym brzegu rzeki Czepełarskiej na wysokiej skale widnieją ruiny twierdzy obronnej, wzniesionej przez Bizantyjczyków w XI w., a zdobytej w 1231 r. przez cara Iwana Asena. W twierdzy car kazał zbudować cerkiewkę, niemal wiszącą nad przepaścią.

Chaskowo, osada założona przez Turków, ma najstarszy w Bułgarii meczet, Eski Dżamija, zbudowany w 1395 r. W cerkwiach św. Archanioła Michała i św. Bogurodzicy są złocone rzeźbione w drewnie ikonostasy i stare ikony.

W Swilengradzie pozostał zabytkowy kamienny most na Maricy, zbudowany przez słynnego tureckiego architekta Sinana w 1510 r. na rozkaz sułtana Sulej mana, zwany mostem Mustafy Paszy. Jest najstarszym mostem na Bałkanach. Należy do dziedzictwa kultury UNESCO. Niedaleko, we wsi Mezek, znajduje się zabytek tracki -grobowiec z tunelem długości 35 m -a obok pozostałości średniowiecznej warowni.

Jamboł założyły plemiona trackie w VI w. p.n.e. Gdy osadę zdobył Filip II Macedoński, obwarował ją.
Miasto nazywało się Kabyle, Dianopolis i Dabilin. W mieście jest meczet i cerkwie, m.in. św. Aleksandra Newskiego.

Sliven – Leżący w kotlinie Sliven zdobi pasmo górskie Sinite Kamyni (niebieskie kamienie). W 1153 r. arabski podróżnik Idris pisał o tym mieście w swych kronikach. Byli tutaj i Rzymianie. Na rynku wznosi się pomnik słynnego bojownika o wolność Bułgarii, hajduka Hadżi Dimitra, który się urodził w Sliwenie. To ewangelia Polski, a Polacy nasi mistrze – mówił o powstaniu styczniowym bohater wierszy, powieści i pieśni ludowych, Hadżi Dimitr (a te jego słowa zapisał Sadyk Pasza Michał Czajkowski w swej książce Bułgaria).

W Nowej Zagorze jest muzeum z najbogatszym zbiorem naczyń z okresu od III do I tysiąclecia p.n.e. Pięć kilometrów za tym miastem leży wieś Karano-wo. W 1974 r. znaleziono tu pieczęć z 18 znakami, pochodzącą z 3500 r. p.n.e. (jest w Muzeum Archeologicznym w Sofii). Jest to drugie znalezisko w Bułgarii z początkami pisma (pierwsze, starsze o pół tysiąclecia znaleziono w Gradesznicy koło Wracy). Archeologowie twierdzą, że pismo to jest wcześniejsze od sumeryjskiego.

Stara Zagora, w VI w. p.n.e. osiedle trackie Beroe, została zdobyta przez Filipa II Macedońskiego i umocniona. Z czasów cesarza Augusta Trajana (II w. n.e.) i późniejszych zachowało się forum rzymskie, odkopano też mury obronne, fundamenty term, marmurowe kapitele i posadzkę mozaikową. Miasto nosiło nazwę Augusta Traiana, Słowianie w VII w. nazwali je Bereja, Bizantyjczycy w VIII w. Irennpolis, Słowianie wrócili do wcześniejszej nazwy przemieniając na Wereja, Beruj i Beroja, a gdy przyszli Turcy, stało się Eski Hisarem, a potem Eski Zagrą. Z ciekawszych przedmiotów można w Starej Zagorze zobaczyć pięć rzymskich rydwanów z II-III w. w Muzeum Historycznym. Meczet Eski Dżamija pochodzi z XV w.